در این نوشتار که به تحلیلی از اقتصاد سیاسی افغانستان پرداخته می شود. یکی از مسایلی که امروزه جوامع درحال توسعه و جوامع شرقی را بیش از سایر جوامع به خود درگیر نموده، مسئله و پدیده ای بنام «جنگ» است. این پدیده وحشت آور مورد تحلیل‌های اقتصادی تحت موضوع «اقتصاد جنگ» قرار گرفته است به این امید که بتواند کمکی به حل موضوع یا کاهش اثرات و تنش های آن نماید. سرنوشت افغانستان و سایر کشورهای جهان سوم، آنچنان که تاریخ تجربه کرده است؛ همواره آبستن بحران و چالش‌های خرد و کلان سیاسی، اقتصادی، قومی و قبیله ای است. این تنش‌ها و بحران‌ها است که مقوله «اقتصاد جنگ» را می‌سازد که از سرفصل‌های مهم مدیریت‌های کلان اقتصاد محسوب می‌شود. امروزه این گونه تنش‌ها باید مورد رصد و بررسی قرار گیرد تا بتوان از آسیب‌های جدی آن تا حدی جلوگیری نمود.
جنگ افغانستان جنگ مواد مخدر است، افغانستان ۹۰ درصد تریاک جهان را فراهم می‌کند، افغان‌ها سالانه اضافه تر از ۶۰ درصد عایدشان را به خاطر دسترسی به خدمات اساسی رشوت می‌دهند، حکومت افغانستان تنها فی‌صدی کمی از عواید گمرک‌هایش را به دست می‌آورد، از میدان هوایی کابل، بلخ و هرات سالانه میلیون‌ها دالر به صورت نقد پول‌شویی و از افغانستان قاچاق می‌شود و یا هم یکی از منابع مهم تمویل داعش و طالبان استخراج غیرقانونی و قاچاق معادن افغانستان به بیرون از کشور است. این‌ها همه نمونه‌های بارز از روایت‌های است که ما روزانه به شکل انفرادی از فعالیت‌های بازیگران اقتصاد جرمی افغانستان می‌شنویم اما کم‌تر به شبکه و افرادی که در عقب این ماشین مخوف مافیایی در داخل و بیرون از حکومت افغانستان و منطقه است می‌پردازیم.
بر اساس گزارش منتشرشده از سوی موسسه صلح استکهلم (SIRPI)، هزینه‌های نظامی جهان در سال 2017 به یک هزار و 739 میلیارد دلار رسید که بالاترین سطح پس از پایان جنگ سرد بوده است. پس از 13 سال رشد پیوسته از سال 1999 تا 2011، بودجه نظامی کشورهای جهان در سال‌های 2012 تا 2016 یا کم شده بود یا تغییری نکرده بود، اما در سال 2017، هزینه‌های جهانی کل با رشدی 1 /1درصدی مواجه شد. گزارش موسسه صلح استکهلم در واقع روندهای منطقه‌ای و ملی را در سال 2017 و همچنین در یک دهه اخیر نشان می‌دهد. مخارج نظامی جهان در سال 2017 تقریباً معادل 2 /2درصدی تولید ناخالص داخلی (GDP) جهانی یا 230 دلار به ازای هر نفر بود. هزینه‌های نظام به عنوان سهمی از GDP که با عنوان «بار نظامی» خوانده می‌شود در حقیقت کسری از منابع ملی را مشخص می‌کند که به فعالیت‌های نظامی اختصاص داده شده و باری را بر دوش اقتصاد وارد می‌کند. بار نظامی جهانی در زمان جنگ سرد و در سال 1992 به اوج خود یعنی 3 /3 درصد رسید و پایین‌ترین سطح آن در سال 2014 معادل 1 /2 درصد به ثبت رسید.
مرز دو کره جایی است که روایت‌های بسیاری از تقسیم یک‌شبه جزیره را در خود نگه داشته است. هفتم اردیبهشت، بار دیگر این مرز شاهد یک رویداد تاریخی بود، زمانی که کیم جونگ اون رهبر جوان کره شمالی با مون جائه - این رئیس‌جمهور کره جنوبی دیدار و گفت‌وگو کرد. جالب است این دیدار تاریخی در ساختمانی به نام صلح و آن هم در یک روستای مرزی با شعار صلح، صورت گرفته است. اما شاید هیچ چیز جالب‌تر از این نباشد که دیدار یادشده در همان منطقه‌ای صورت گرفته است که 65 سال قبل معاهده آتش‌بس میان دو کره به امضا رسید و سرآغاز جدایی دو کشور و انتخاب دو مسیر متفاوت را رقم زد.
علاوه بر دشمنی‌های دیرینه کره شمالی و کره جنوبی، در طول تاریخ همواره دشمنی‌های ریشه‌داری میان دیگر کشورهای جهان وجود داشته است که بعضی از آنها پایان یافته‌اند و بعضی دیگر نیز هنوز ادامه دارند. دشمنی‌های دیرینه ایران و آمریکا، آرژانتین و برزیل، آمریکا و روسیه، آمریکا و چین، آمریکا و مکزیک و اخیراً منازعات روسیه و اوکراین، از جمله مواردی هستند که می‌توان به آنها اشاره کرد. همچنین هیچ‌کدام از این کشورها هنوز به طور کامل منازعات میان خود را کنار نگذاشته‌اند و حتی در مواردی تنش‌ها در حال افزایش است. یکی دیگر از قدیمی‌ترین منازعات میان دو کشور در کنار تنش‌های موجود میان کره شمالی و کره جنوبی و کشورهای اشاره‌شده، مربوط به دو کشور هند و پاکستان است. این دو کشور، هیچ‌گاه یکدیگر را دوست هم در نظر نگرفته‌اند و همواره خواسته‌اند که دشمن هم باشند. زمانی که در سال 1947، استعمار مستقیم بریتانیایی‌ها بر هند پایان یافت و «بریتیش ایندیا» (British India) از هم گسست، دو کشور هند و پاکستان پدید آمدند و در این میان، حدود نیم میلیون مسلمان و هندو کشته شدند. هر دو کشور ادعا می‌کردند که طرف مقابل، امنیت لازم را برای گروه‌های اقلیت مهاجر در منطقه مربوط به خود فراهم نمی‌کند. همین عامل باعث شد تنش‌های موجود میان هند و پاکستان که دو کشور تازه متولد شده بودند، افزایش یابد. این تنش‌ها، بی‌ثباتی را در این منطقه افزایش داد و هیچ‌گاه نگذاشت که اقتصاد این دو کشور، آن‌طور که باید و شاید رونق یابد. روابط بین هند و پاکستان، تحت تاثیر چندین اتفاق تاریخی و مسائل سیاسی قرار دارد و با تجزیه «بریتیش ایندیا» در سال 1947، نزاع کشمیر و تعدادی جنگ نظامی میان این دو کشور شناخته می‌شود. شکی نیست که هر دو این کشورها، دارای تاریخ، فرهنگ، جغرافیا و اقتصاد مشابه هستند و روابطشان به خاطر خشم و بی‌اعتمادی که نسبت به هم دارند، بسیار بحرانی بوده است.
اگرچه جنگ کره که در سال 1950 آغاز شده بود، در سال 1953 ظاهراً به پایان رسید، اما منازعات میان این دو کشور تا سال 2018 به طول انجامید. اما بعد از 69 سال، امروز به نظر می‌رسد که صلح به شبه‌جزیره کره بازگشته است. 7 اردیبهشت 97، رهبران دو کشور به یکدیگر قول دادند که بعد از بیش از شش دهه جدال، صلحی پایدار را به شبه‌جزیره کره بازگردانند و رهبر کره شمالی متعهد شده است که فعالیت‌های هسته‌ای خود را کنار بگذارد.
دونالد ترامپ برای ماندن در جایگاه ریاست جمهوری همه کار می‌کند. او به هر شکل ممکن سعی در عمل به وعده‌های خود دارد؛ وعده‌هایی که جهانی را به هم ریخته است. 
براساس گزارش‌های تازه که از سوی نهاد پژوهشی «گلوبل ویتنس» منتشر شده، سالانه بیشتر از 561 هزار تن تالک یا پودر بچه‌ها از افغانستان به پاکستان قاچاق می‌شود.
اگر یک واقعیت وجود داشته باشد که اکثر اقتصاددانان با آن موافق باشند، این است که تجارت میان کشورها می‌تواند دنیا را به جای بهتری تبدیل کند. با این حال ایالات متحده و چین کمر همت بسته‌اند تا خلاف این واقعیت عمل کنند. اقدامات اخیر دونالد ترامپ در قبال روابط تجاری آمریکا و چین باعث نگرانی در مورد وقوع جنگ تجاری بین دو کشوری شده که در مجموع، بخش قابل توجهی از اقتصاد جهانی را در اختیار دارند. در حالی که اقتصاد جهانی هنوز گرفتار از‌رشد‌ماندگی ناشی از بحران مالی یک دهه پیش است، هرگاه محدودیت‌های تجاری این دو کشور باعث کاهش رشد اقتصادی آنها به خصوص رشد اقتصادی چین شود، ممکن است احیای اقتصاد جهان با دشواری بیشتری مواجه شود. همچنین این احتمال هم وجود دارد که سیاست ترامپ در محدود کردن واردات تنها به روابط تجاری با چین منحصر نشود بلکه به تدریج به تجارت با سایر کشورهای تسری یابد. برخی ناظران گفته‌اند که علت خودداری رئیس‌جمهور آمریکا از وضع محدودیت تجاری علیه کشورهای دیگر در حال حاضر ممکن است حفظ حمایت آنها در سیاست محدودیت واردات از چین باشد. یاکوب فرانکل رئیس موسسه مالی و بانکی چیس مورگان اینترنشنال افزایش تعرفه‌های تجاری توسط آمریکا و چین را امروز بزرگترین خطر برای اقتصاد جهان دانست. او افزود: «این هنوز یک جنگ تجاری نیست، بلکه نوعی درگیری است و البته درگیری‌ها وجود داشته‌اند. من فکر می‌کنم که باید فاجعه سال ۱۹۳۱ را به خاطر بیاوریم. همیشه نیت‌های خوبی برای حفاظت از مشاغل آمریکا وجود داشته که نتیجه آن گاهی به رکود بزرگ منجر شده است، به همین دلیل باید از این هزینه‌ها دوری کنیم. در ادامه به تحلیل دو اقتصاددان برجسته آمریکایی در خصوص نزاع تجاری آمریکا و چین که در وب‌سایت Project Syndicate انتشار یافته است، می‌پردازیم.
دونالد ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی صادرکنندگان خارجی به خصوص چین را به دنبال کردن رابطه تجاری غیرمنصفانه با ایالات متحده متهم کرده و آن را باعث رکود صنایع و از میان رفتن فرصت‌های شغلی در این کشور دانسته بود. ترامپ گفته بود که در صورت انتخاب شدن به ریاست جمهوری، اقداماتی را در جهت حمایت از صنایع داخلی در برابر واردات بی‌رویه به اجرا بگذارد و به این وسیله به افزایش اشتغال در آمریکا کمک کند. حال زمان عمل به وعده‌ها رسیده است. 
قبل از جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۲، وزیر جنگ فرانسه در حال بازگشت از جبهه بالکان به این نتیجه رسید که بُرد گلوله‌های اسلحه‌ها به شدت افزایش یافته است و نیاز به استتار (مخفی ماندن از دیدرس دشمن) بیش از گذشته است. چرا که دیده شدن هر سرباز، یعنی هدف‌گیری دقیق توسط دشمن و نهایتا کشته شدن.
می‌گویند سالی که نکوست از بهارش پیداست. سالی که با مراسم سوگند دونالد ترامپ غیرقابل‌پیش‌بینی به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا آغاز شود، مشخص است که در ادامه غیرقابل‌پیش‌بینی خواهد بود. در سال 2017 رویدادهای بسیار زیادی اتفاق افتاد که بر اقتصاد جهانی و جوامع بشری تاثیرگذار بود. علاوه بر تصمیم‌های ناگهانی و عجیب ترامپ، کشمکش بریتانیا و اتحادیه اروپا در خصوص نحوه انجام فرآیند برگزیت، انتخابات متعدد در کشورهای اروپایی، بحران پناهندگان، تشدید تحولات خاورمیانه، سایه سیاه تروریسم در جهان و فجایع طبیعی در سراسر نقاط دنیا بخشی از حوادثی بود که جامعه جهانی را تحت تاثیر خود قرار داد. سال 2017 با گزارشی بحث‌برانگیز از آکسفام آغاز شد. این موسسه در گزارشی که همزمان با مجمع جهانی اقتصاد در ژانویه منتشر کرد گفت سرمایه ثروتمندان جهان با ثروت 6 /3 میلیارد نفر از مردم جهان برابر است. در فوریه، سازمان ملل هشدار داد سومالی با خطر بسیار جدی قحطی مواجه است و بیش از شش میلیون نفر از مردم این کشور (تقریباً نیمی از جمعیت سومالی) با ناامنی شدید مواد غذایی مواجه‌اند؛ هشداری که بارها در ادامه سال نیز در خصوص کشورهای دیگر جهان اعلام شد. در ماه مارس دولت السالوادور با منع استخراج فلزات تاریخ‌ساز شد و به اولین کشوری در جهان تبدیل شد که چنین قانونی را تصویب کرد. ماه آوریل با تشدید بحران پناهجویان همراه بود. جنگ و قحطی در سودان جنوبی باعث شد اوگاندا با استقبال از 800 هزار نفر از مردم این کشور بزرگترین کمپ مهاجران دنیا را ایجاد کند. در این ماه پس از ماه‌ها جنگ و نزاع، صلح میان دولت و شورشیان فارک، آرامش را در کلمبیا برقرار کرد. ماه می با نشست وزرای بهداشت گروه 20 در برلین سپری شد. در ماه ژوئن بریتانیا انتخاباتی زودهنگام را برگزار کرد که حرف‌وحدیث‌های زیادی در پی داشت. در جولای مرکل با انتقاد از ترامپ خواستار رویکردی مناسب‌تر از آمریکا در قبال جامعه جهانی شد و در ماه آگوست فجایع طبیعی در سیرالئون و ایالات متحده در سرخط خبرها قرار گرفت. سازمان ملل متحد در ماه سپتامبر نسبت به افزایش سوءتغذیه و گرسنگی در جهان هشدار داد. از سوی دیگر رفراندوم کردستان عراق باعث شد اوضاع خاورمیانه کمی آشفته‌تر شود. در همین ماه وزارت برگزیت بریتانیا آینده همکاری این کشور با اتحادیه اروپا را بررسی کرد. در سه‌ماهه آخر سال 2017، با تکرار آزمایش‌های موشکی پیونگ‌یانگ، دعوای لفظی دونالد ترامپ و کیم جونگ‌اون به اوج خود رسید تا کل جهان از غرب تا شرق درگیر نزاع و درگیری باشد. با وجود اینکه اقتصاد جهانی در سالی که گذشت نسبت به سال 2016 تقویت شد اما سال 2017 شاهد رویدادها و روندهای ناراحت‌کننده و ناامیدکننده متعددی بود. توفان‌های سهمگین و سیل‌های فاجعه‌بار خانه‌های مردم را تخریب و روح زندگی را در مناطق مختلف دنیا از جنوب آسیا گرفته تا حوزه دریای کارائیب نابود کرد. از سوی دیگر با وجود شتاب کشورهای مختلف دنیا برای پیشی گرفتن از یکدیگر در عصر دیجیتال، کیفیت آموزش در بسیاری از کشورها با افت مواجه شد. با وجود این، فقر مطلق به روند رو به کاهش خود ادامه داد. نوآوری و فناوری کیفیت زندگی مردم جهان را بهبود بخشید و سرمایه انسانی به عنوان مهم‌ترین عامل پیشران ثروت در جهان امروز نام خود را مطرح کرد. در ادامه مهم‌ترین رویدادهای سال 2017 از نگاه بانک جهانی در 12 نمودار مورد بررسی قرار گرفته است. 
تغییرات اقلیمی یا گرمایش جهانی از بزرگترین نگرانی‌های زیستی انسان امروز است. این پدیده بر مناطق مختلف جهان تاثیرات متفاوتی گذاشته است.
اقتصاد کوریای شمالی، همانند بسیاری از کشورهای جهان دارای دو بخش شفاف و ناشفاف است. با این تفاوت که بخش ظاهراً شفاف اقتصاد آن آمیزه ای است از مدل اقتصادهای اشتراکی و خصوصی-مافیایی و بخش کاملاً ناشفاف و زیر زمینی آن که بزرگ ترین بخش اقتصادی آنست، در مقایسه با کشورهای دیگر جهان، بسیار گسترده تراست. اقتصاد کوریای شمالی همانند کوه یخی در اقیانوس است. کوه یخی که فقط بخش کوچکی از آن دیده می شود. برای مشاهده ابعاد ناشفاف و گسترده اقتصاد کوریای شمالی باید اعماق را جستجو کرد. پیونگ یانگ با اتکا به ابعاد مخفی و ناشفاف اقتصادی خود و با حمایت های مستقیم و غیر مستقیم چین، آمریکا را از نظر سیاسی به چالش می کشد و تحریم های آمریکا و شورای امنیت را دور می زند.
جنگ سرد میان رژیم سعودی و رژیم ایران که خاورمیانه را در آتش خود می‌سوزاند، از کجا منشاء گرفته است و دلایل اصلی و پشت پرده آن چیست و دامنه این جنگ اعلام نشده و نیابتی بکجا خواهد رسید، را درین ویدیو تماشا کنید و بدانید!!!