سال‌های آغازین دهه 1980 برای ترک‌ها بسیار دهشتناک بود. در 12 سپتامبر 1980 یک کودتای نظامی به رهبری ژنرال کنعان اورن رخ داد که بسیار خشن و بی‌رحمانه بود. در حالی که شرایط اقتصادی وخیم بود و بی‌نظمی و خشونت جامعه ترکیه را فراگرفته بود ژنرال‌ها به این نتیجه رسیدند که باید به گفته‌های آتاتورک جامه عمل بپوشانند و به ظاهر برای نجات ترکیه وارد عمل شوند.آن روزها داستان‌های غم‌انگیزی از دستگیری‌ها، شکنجه‌ها و اعدام‌ها از زبان مردم نقل می‌شد. از هجوم شبانه ماموران امنیتی و نیروهای نظامی برای دستگیری افراد در حالی که هرگونه فعالیت احزاب و تشکل‌ها چه در حوزه سیاست و چه اجتماع ممنوع شده بود. ارتش در طول سه سال حدود 650 هزارنفر را بازداشت کرد و بین 90 روز تا چند سال در زندان نگه داشت. بیش از 210 هزار پرونده قضایی گشوده شد که بیشتر آنها با جرم‌های ساختگی تشکیل شده بود.
امروزه در افغانستان و مخصوصن در شهر کابل کمتر کسی دریافت خواهید کرد که از کیفیت آب زیرزمینی شکایت نداشته باشد که متاسفانه یکی از عوامل اصلی آلوده شدن آب های زیرزمینی شهر کابل شهروندان شهر کابل میباشند. عدم فهم درست از آلودگی آب های زیرزمینی و استفاده بیش از حد از این ذخایر استراتیژیک حیاتی پایتخت را با خطر سونامی خاموش مواجه ساخته است. تلفات ناشی از آلوده گی آب و هوا و خاک خیلی بیشتر از جنگ ها در افغانستان میباشد. طبق آمار اداره محیط زیست تنها در کابل سالانه تا سه هزار نفر از اثر آلودگی هوا میمرند و از آمار تلفات ناشی از آبهای آلوده و خاک ارقامی در دست نیست، اما گفته میتوانیم که این کمتر از آلودگی هوا نخواهد بود. این یعنی سونامی خاموش (Silent Tsunami). متاسفانه ما و تمام شهریان عزیز شهر کابل در آلودگی سهم داریم.
موفق‌ترین افرادی را که اکنون می‌شناسید، بارها در زندگی‌شان طعم تلخ ناکامی را چشیده بودند، اما نومیدی را به خود راه ندادند و سرانجام به کامرانی و موفقیت دست یافتند و اکنون از جمله موفق‌ترین و ثروت‌مندترین افراد جهان میباشند.
اگر یک واقعیت وجود داشته باشد که اکثر اقتصاددانان با آن موافق باشند، این است که تجارت میان کشورها می‌تواند دنیا را به جای بهتری تبدیل کند. با این حال ایالات متحده و چین کمر همت بسته‌اند تا خلاف این واقعیت عمل کنند. اقدامات اخیر دونالد ترامپ در قبال روابط تجاری آمریکا و چین باعث نگرانی در مورد وقوع جنگ تجاری بین دو کشوری شده که در مجموع، بخش قابل توجهی از اقتصاد جهانی را در اختیار دارند. در حالی که اقتصاد جهانی هنوز گرفتار از‌رشد‌ماندگی ناشی از بحران مالی یک دهه پیش است، هرگاه محدودیت‌های تجاری این دو کشور باعث کاهش رشد اقتصادی آنها به خصوص رشد اقتصادی چین شود، ممکن است احیای اقتصاد جهان با دشواری بیشتری مواجه شود. همچنین این احتمال هم وجود دارد که سیاست ترامپ در محدود کردن واردات تنها به روابط تجاری با چین منحصر نشود بلکه به تدریج به تجارت با سایر کشورهای تسری یابد. برخی ناظران گفته‌اند که علت خودداری رئیس‌جمهور آمریکا از وضع محدودیت تجاری علیه کشورهای دیگر در حال حاضر ممکن است حفظ حمایت آنها در سیاست محدودیت واردات از چین باشد. یاکوب فرانکل رئیس موسسه مالی و بانکی چیس مورگان اینترنشنال افزایش تعرفه‌های تجاری توسط آمریکا و چین را امروز بزرگ‌ترین خطر برای اقتصاد جهان دانست. او افزود: «این هنوز یک جنگ تجاری نیست، بلکه نوعی درگیری است و البته درگیری‌ها وجود داشته‌اند. من فکر می‌کنم که باید فاجعه سال ۱۹۳۱ را به خاطر بیاوریم. همیشه نیت‌های خوبی برای حفاظت از مشاغل آمریکا وجود داشته که نتیجه آن گاهی به رکود بزرگ منجر شده است، به همین دلیل باید از این هزینه‌ها دوری کنیم. در ادامه به تحلیل دو اقتصاددان برجسته آمریکایی در خصوص نزاع تجاری آمریکا و چین که در وب‌سایت Project Syndicate انتشار یافته است، می‌پردازیم.
دونالد ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی صادرکنندگان خارجی به خصوص چین را به دنبال کردن رابطه تجاری غیرمنصفانه با ایالات متحده متهم کرده و آن را باعث رکود صنایع و از میان رفتن فرصت‌های شغلی در این کشور دانسته بود. ترامپ گفته بود که در صورت انتخاب شدن به ریاست جمهوری، اقداماتی را در جهت حمایت از صنایع داخلی در برابر واردات بی‌رویه به اجرا بگذارد و به این وسیله به افزایش اشتغال در آمریکا کمک کند. حال زمان عمل به وعده‌ها رسیده است. 
۲۰ سال قبل از این تایلند بدترین وضع را در میان بازارهای نوظهور داشت. این کشور پس از یک رشد سریع کوتاه‌مدت و با وجود کسری شدید حساب جاری تمام ذخایر ارزی را مصرف و اتصال پول خود را به دلار قطع کرد. به دنبال آن تورم به حدود ۱۰ درصد رسید و بانک مرکزی نتوانست اعتماد مردم به بات (Baht) را بازگرداند. در یک مقاله مشهور از رامین رانسیر از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، تایلند به عنوان نمونه‌ای تاریک ذکر شد که در آن پویایی و خطر، رشد سریع و بحران‌های تصادفی دست‌به‌دست یکدیگر داده بودند.
براساس تازه ترین رده بندی برترین دانشگاه‌های جهان در سال 2018 از سوی نهاد «QS»، انستیتیوت فناوری ماساچوسیتس در آمریکا یکبار دیگر جایگاه برترین دانشگاه جهان را کسب نمود.
چندی پیش، محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، در سفر خود به ایالات متحده، با روسای غول‌های فناوری جهان، از جمله جف بزوس، بیل گیتس و ریچارد برانستون ملاقات کرده و به دنبال عقد قراردادهایی با آمازون، گوگل و اپل بوده است. بن سلمان، چشم انداز کشور خود در سال 2030 را مبتنی بر ایجاد تحولی بنیادین در اقتصاد عربستان - که در حال حاضر مبتنی بر نفت است – و تبدیل شدن به قطب فناوری در خاورمیانه، ترسیم کرده است.
پریسیلا چان، متولد سال ۱۹۸۵ میلادی است، متخصص اطفال و یک نیکوکار و فعال در زمینه حقوق بشر است. او که همسر موسس و مدیر عامل فیسبوک، مارک زوکربرگ است، از سال ۲۰۱۵ به همراه شوهر معروف خود، بیش از ۱.۶ میلیارد دلار به خیریه ها کمک کرده اند.
دانشگاه هاروارد هر سال از بین ۳۷,۰۰۰ متقاضی خود تنها به ۵.۳ درصد آنها پذیرش می‌دهد. این دانشگاه به غیر از نمره، برای دستاوردهای افراد هم اهمیت زیادی قایل است؛ موفقیت‌هایی مانند پشت سر گذاشتن دوران‌های بحرانی مثل بی‌خانمان بودن، نداشتن درآمد یا شروع یک کسب و کار شخصی با سرمایه‌ی بسیار اندک، از جمله کارهایی هستند که در نظر مسوولان این دانشگاه ارزش ویژه‌ای دارد. ولی جالب است بدانید که به دست آوردن بعضی شغل‌ها و ماندن در آنها حتی از گرفتن پذیرش هاروارد هم مشکل‌تر است.
قبل از جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۲، وزیر جنگ فرانسه در حال بازگشت از جبهه بالکان به این نتیجه رسید که بُرد گلوله‌های اسلحه‌ها به شدت افزایش یافته است و نیاز به استتار (مخفی ماندن از دیدرس دشمن) بیش از گذشته است. چرا که دیده شدن هر سرباز، یعنی هدف‌گیری دقیق توسط دشمن و نهایتا کشته شدن.