بر اساس نظرسنجی که از طرف انجمن جهانی اقتصاد در سراسر جهان صورت گرفته، بیکاری، بحران مالی و شکست دولت مهمترین خطری است که کسب و کارها در سطح جهانی با آن رو به رو هستند.براساس نتایج نظرسنحی جدید انجمن جهانی اقتصاد، امنیت سایبری، سلامت اقتصاد جهانی، شوک قیمت انرژی و حملات تروریستی بعضی از خطراتی هستند که تجارت جهانی و توانایی تجار را در کار تهدید می کند.
بررسی های صورت گرفته توسط انجمن جهانی اقتصاد نشان می دهد که این ۱۰ ریسکی در زیر تاکید شده تجارت جهانی را در خظر انداختند و تاجرهای جهانی بر این باورند که این موارد نگران کننده است.
بانک جهانی لیستی را منتشر کرده که بهترین کشورها برای تجارت را بر اساس شاخص های در نظر گرفته شده طبقه بندی کرده است.
به گزارش اقتصاددانان سازمان تجارت جهانی، انتظار میرود امسال رشد حجم تجارت کالا در جهان نسبت به عملکرد ضعیف خود در سال 2016 به حالت عادی بازگردد، اما تنها در صورتی که اقتصاد جهانی آن‌طور که انتظار می‌رفت بهبود یابد و دولت‌ها بسته‌های سیاستی مورد نظر WTO را اجرا کنند. سازمان تجارت جهانی پیشبینی میکند تجارت جهانی در سال 2017 رشد 4 /2درصدی خواهد داشت؛ با این حال، با توجه به عدم قطعیتی عمیق درباره تحولات اقتصادی و سیاسی کوتاه‌مدت که ریسک پیشبینی را بالا می‌برد، این رقم بین 8 /1 درصد تا 6 /3 درصد قرار میگیرد. سازمان تجارت جهانی پیشبینی میکند که رشد تجارت در سال 2018، بین 1 /2 و 4 درصد باشد. مسیر پیش‌بینی‌ناپذیر اقتصاد جهانی در کوتاه‌مدت و نامشخص بودن اقدامات دولت‌ها در رابطه با سیاست‌های پولی، مالی و تجاری، ریسک سقوط فعالیت تجاری را بالا می‌برد. افزایش تورم که به نرخ‌های بهره بالاتر، سیاست‌های مالی منقبض‌تر و اجرای اقداماتی برای ممانعت از تجارت می‌انجامد همگی می‌توانند رشد تجاری بالاتر در دو سال آینده را از بین ببرند. دبیر کل سازمان تجارت جهانی، روبرتو آز‌ودو می‌گوید: «رشد ضعیف تجارت بین‌المللی در چند سال گذشته، بازتاب ضعف مداوم در اقتصاد جهانی است. تجارت پتانسیل این را دارد که رشد جهانی را تقویت کند، در صورتی که حمل‌ونقل کالاها و عرضه خدمات در فراسوی مرزها تا اندازه زیادی بلامانع باشد. با وجود این، اگر سیاستگذاران بکوشند به کاهش اشتغال در داخل کشور با محدودیت‌های سفت‌وسخت بر واردات پاسخ دهند، تجارت نمی‌تواند به افزایش رشد کمک کند و حتی ممکن است مانع از بهبود اقتصاد جهانی شود.» او می‌افزاید: «هرچند تجارت منجر به برخی جابه‌جایی‌های اقتصادی در اجتماعاتی خاص شود، درست نیست که درباره آثار ناسازگار آن اغراق کنیم. همچنین نباید منافع حاصل از آن را که به شکل رشد، توسعه و ایجاد شغل نمود می‌یابد، مخدوش کنیم. ما باید تجارت را همچون بخشی از راهکار مشکلات اقتصادی ببینیم و نه بخشی از مشکل. در واقع، نوآوری، اتوماسیون و فناوری‌های جدید مسبب 80 درصد از شغل‌های تولیدی هستند که از دست رفته‌اند و هیچ‌کس در اینکه پیشرفت‌های فناورانه در بیشتر اوقات به بیشتر مردم سود می‌رساند، تردیدی ندارد. بنابراین، پاسخ دنبال کردن سیاست‌هایی است که از تجارت سود کسب کنند و در عین حال راهکارهایی افقی برای بیکاری به کار ببرند از جمله آموزش و مهارت‌یابی بهتر و برنامه‌های اجتماعی‌ای که می‌توانند سریعاً به کارگرها کمک کنند که روی پای خود بایستند و آماده رقابت برای مشاغل در آینده شوند.» پیش‌بینی‌های نویدبخش‌تر سازمان تجارت جهانی برای سال‌های 2017 و 2018، بر فرض‌های خاصی بنا شده‌اند و ریسک قابل توجهی وجود دارد که این رشد در واقع از تخمین‌ها کمتر شود. دستیابی به این نرخ‌های رشد تا اندازه زیادی به افزایش تولید ناخالص جهانی هم‌راستا با پیشبینی 7 /2درصدی برای امسال و 8 /2درصدی برای سال آینده بستگی دارد. در حالی که انتظارات معقولی مبنی بر تحقق این رشد وجود دارد، افزایش تولید در این حدود نشانگر افزایش چشمگیر رشد 3 /2درصدی تولید ناخالص جهانی در سال 2016 خواهد بود. 
براساس آمار اداره مرکزی احصائیه، افغانستان جمعا با 87 کشور جهان دادوستد بازرگانی دارد که ازین میان افغانستان از 84 کشور کالاهای بازرگانی را وارد میکند، و در مقابل تنها به 55 کشور صادرات دارد.
توافق ترانس پاسیفیک بزرگترین توافق تجاری دنیاست که بین 12 کشور اطراف اقیانوس آرام به استثنای چین امضا شده است. این توافق تجاری است و درصدد از میان برداشتن موانع تجاری کشورهای امضاکننده در قرارداد است ولی به نظر می‌رسد این توافق بیش از آنکه به نفع آمریکا باشد به نفع اقتصادهای دیگر است زیرا آمریکا توافق تجارت آزادی با کشورهای آمریکای شمالی -کانادا و مکزیک- دارد و این دو کشور بیشترین میزان تجارت را با آمریکا دارند. ارزش تجارت دیگر کشورهای موجود در این توافق بسیار کمتر از ارزش تجارت آمریکا با کانادا و مکزیک است و برداشته شدن موانع تجاری می‌تواند منافع اقتصادی زیادی را نصیب آنها کند.
تجارت آزاد کلید رشد اقتصادی و صنعتی در دنیاست. تجارت آزاد زمینه را برای افزایش فرصت‌های شغلی و افزایش نرخ رشد اقتصادی فراهم میکند و باعث ارتقای زیرساخت‌های اقتصادی میشود. بنیاد هریتیج هر ساله گزارشی در مورد آزادی اقتصادی ارائه می‌دهد و کشورها را بر مبنای این شاخص رده‌بندی میکند. یکی از مهمترین شاخص‌ها در این رده‌بندی آزادی تجارت است. بنیاد هریتیج در مطالعه اخیر خود یک رده‌بندی جهانی در مورد آزادی تجارت ارائه کرده است و کشورهای مختلف را بر مبنای میزان محدودیت‌هایی که برای بازرگانان ایجاد می‌کنند تقسیم کرده است.
افغانستان هنوز هم کشور بحران زده و دولت آن از جمله دولتهای شکست خورده در جهان بشمار میرود. اینکه آیا افغانستان می تواند به ثبات سیاسی ، امنیتی و اقتصادی دست یابد، سوالی است که اذهان همه را درگیر و مغشوش کرده است. بعد از سقوط رژیم طالبان افغانستان دارای یک نظام سیاسی دموکرات و نظام اقتصادی مدرن با حمایت قاطع جامعه بین الملل به خصوص آمریکا شد. از آغاز حکومت دموکراتیک تا امروز افغانستان توانست به دست آوردهای بیشمار دست یابد اما این کشور تا هنوز هم نتوانسته به ثبات سیاسی ، امنیتی و اقتصادی کامل دست یابد.
راه‌اندازی یک کسب و کار هرگز کار راحت و بدون استرسی نبوده است، اما مکان‌هایی وجود دارند که می توان در آنجا شرکت مورد علاقه خود را با محدودیت‌های کمتری نسبت به سایر نقاط راه‌اندازی کرد.
شروع یک تجارت جدید در نیوزلند یک روز طول می کشد ولی در ونزوئلا 230 روز.
روبرتو آزِودو، رئیس سازمان تجارت جهانی (WTO)، آنگونه که لقبش نشان می‌دهد معمار توافقات بزرگ تجاری جهانی نیست. او که در مقر این سازمان در ژنو است تنها به خاطر می‌آورد که دور مذاکرات این سازمان در دوحه به دلیل سنگینی بلندپروازی‌های خود شکست خورد. او می‌گوید: «اجازه دهید قراردادهای تجاری در دسترس را انجام دهیم. تنها مشکل ما بلندپروازی بیش از حد است.» آقای آزِودو با آه می‌گوید: «شعارهای ضد‌تجارت جذابند.» به قدری جذاب که قراردادهای فراتر از سازمان تجارت جهانی را نیز گرفتار کرده‌اند. پر‌سروصداترین قراردادهای تجاری جهان درست در زمان نیاز به نیرو از چنگ خارج می‌شوند: سازمان تجارت جهانی در 27 سپتامبر پیشبینی کرد که برای نخستین بار در 15 سال گذشته سرعت رشد تجارت جهانی در سال جاری که تنها 1.7 درصد است با تولید ناخالص جهانی همگام نخواهد شد.
همکاری های تجارتی افغانستان با پاکستان که بیش از نیم قرن سابقه دارد از همان آغاز با چالشهای گوناگون دست با گریبان بوده است. با وجود تغییرات بزرگ در شیوه های تجارت جهانی، پاکستان هنوز هم از همان افکار کهنه و از مود رفته تجارت در مقابل همسایه گان خویش استفاده مینماید، درحالیکه طرق جدید و نهایت مفید و مؤثر همکاریها وجود داشته و با روحیه تفاهم و همسایگی نیک و با یک اقدام جسورانه میتوان اساس همکاری ها و همگرائی را به نفع مردمان هر دو کشور بنیان گذاشت.
بندر چابهار ایران یکی از راهبردی‌ترین بنادر منطقه خلیج فارس است و کوچکترین تغییری در شرایط این بندر، زنجیره ای از تحولات را در منطقه به دنبال خواهدداشت. برای روشن شدن ابعاد تأثیرگذاری این بندر، مرور شرایط سرمایه گذاری افغانستان و هند در حوزه معادن منطقه بسیار مفید است.
به دنبال رأی مردم بریتانیا در همه پرسی روز پنجشبه برای خروج از اتحادیه اروپا، انتظار میرود لندن مدارک مربوط به درخواست جدایی از آن اتحادیه را رسما ارسال کند؛ فرایندی که برای رسیدن به نتیجه، نیازمند حدود دو سال گفت‌وگو خواهد بود.
در شمال افغانستان، مردی تکه‌سنگ لاجورد ۲۰۰ پوندی را به پشتش بسته است و آن را از کوهی که حتا برای رفت‌وآمد خرها بسیار سراشیبی دارد، به طرف پایین حمل میکند. قرار گزارش‌ها روزانه به او ۱۰ دالر پرداخت میکند تا این کار خطرناک را انجام بدهد. اما نفع [لاجورد] برای گروه‌های مسلح، از جمله طالبان، هنگفت خواهد بود: قرار گزارش جدید «گلوبل ویتنس» آنها در سال ۲۰۱۵ دوازده میلیون دالر از معدن لاجورد جمع‌آوری کرده‌اند. بر اساس این گزارشی که روز دو شنبه (۱۷ جوزا) منتشر شد، انتظار میرود در سال جاری طالبان به‌تنهایی بیش از ۵۰ درصد این سود را به‌دست بیاورند.
سازمان تجارت جهانی (WTO)، سازمان بین‌المللی است که در اول ژانویه 1995 بنا شده و هدف اولیه‌اش را گشودن دروازه‌های تجارت به روی کشورهای مختلف و به نفع همگان قرار داده است. سازمان تجارت جهانی موقعیتی برای مذاکره در مورد موافقتنامه‌هایی با هدف کاهش موانع تجارت بین‌المللی و حصول اطمینان از وجود زمینه‌های مناسب برای همگان، فراهم کرده و لذا به رشد و توسعه اقتصادی جهان کمک میکند. سازمان تجارت جهانی همچنین چارچوب حقوقی و نهادی برای اجرا و نظارت بر این توافقنامه‌ها و البته فرو نشاندن اختلافات ناشی از تفسیر و کاربرد آنها در نظر گرفته است. بدنه کنونی توافقنامه‌های تجاری WTO، شامل 16 توافقنامه چندجانبه مختلف است (که تمامی اعضای WTO در آن دخیل هستند) و همچنین دو توافقنامه مختلف دیگر (که برخی از اعضای WTO در آن دخیل هستند). ظرف 60 سال اخیر، WTO و نهادی که سابقاً وظیفه آن را بر دوش داشت، GATT (موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت)، به خلق یک سیستم بین‌المللی پررونق و قدرتمند کمک کرده و در نتیجه به رشد بی‌سابقه اقتصاد جهانی، خدمت کرده‌اند. در حال حاضر سازمان تجارت جهانی 161 عضو دارد که 116تای آن کشورهای در حال توسعه یا سرزمین‌هایی با آداب و رسوم جداگانه هستند. مقر این سازمان در ژنو سوئیس است و با سه زبان رسمی انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی فعالیت میکند.