گروه معظم چینی تجارت الکترونیک علی‌بابا توانست در طی یک‌روز رکورد فروش سال 2018 را بشکند. این گروه تجاری موفق شد در روز Double 11 که به عنوان بزرگترین روز خرید در کشور چین محسوب میشود، بیش از 30.9 میلیارد دلار فروش داشته باشد. در ادامه موفقیت‌های خیره کننده علی‌بابا در عرصه تجارت اینترنتی، آنها اهداف بلند‌مدت و البته بلند‌پروازانه خود را هم اعلام نمودند.شرکت قصد دارد تا سال 2036، بیش از دو میلیارد مشتری را تحت پوشش خدمات خرید آنلاین خود قرار دهد. به علاوه آنها در نظر دارند بتوانند کلیه خرید‌ها را در عرض 72 ساعت به هر نقطه از دنیا ارسال و به دست خریدار برسانند. همچنین در این بین تعداد شرکت‌های فروش همکار خود را به 10 میلیون شرکت ارتقا دهند!
باید به این نکته توجه داشت، اتکا بیش از حد به این معیار و شاخص‌های آن برای برنامه‌ریزی برای شروع کسب و کار نمی‌تواند جایگزین تحقیقات دیگری مانند تحقیقات بازار به خصوص برای سرمایه‌گذاران خارجی که به علت شرایط نامساعد محیط کسب و کار کشورشان تصمیم می‌گیرند در کشورهای دیگر کسب و کار خود را آغاز کنند، باشد. چرا که ممکن است کشوری از لحاظ شاخص و زیرشاخص‌های سهولت کسب و کار رتبه مناسبی داشته باشد ولی در برخی محصولات، بازار آن کشور بسیار کوچک و اشباع شده و فرهنگ مصرف کاملا متفاوتی داشته باشد. در هر حال، توجه به این شاخص و به خصوص توجه ویژه‌تر به زیرشاخص‌های آن (به عنوان مثال ممکن است برای یک کسب و کار هزینه تامین برق سهم قابل توجهی از هزینه‌های آن کسب و کار را شامل شود و برای کسب و کار دیگری این‌گونه نباشد.) برای سرمایه‌گذاران و کارآفرینان که به دنبال توسعه کسب و کار خود و کسانی که به دنبال شروع یک کسب و کار می‌باشند می‌تواند بسیار مفید باشد. 
دونالد ترامپ برای ماندن در جایگاه ریاست جمهوری همه کار میکند. او به هر شکل ممکن سعی در عمل به وعده‌های خود دارد؛ وعده‌هایی که جهانی را به هم ریخته است. 
بر اساس نظرسنجی که از طرف انجمن جهانی اقتصاد در سراسر جهان صورت گرفته، بیکاری، بحران مالی و شکست دولت مهمترین خطری است که کسب و کارها در سطح جهانی با آن رو به رو هستند.
بانک جهانی لیستی را منتشر کرده که بهترین کشورها برای تجارت را بر اساس شاخص های در نظر گرفته شده طبقه بندی کرده است.
به گزارش اقتصاددانان سازمان تجارت جهانی، انتظار میرود امسال رشد حجم تجارت کالا در جهان نسبت به عملکرد ضعیف خود در سال 2016 به حالت عادی بازگردد، اما تنها در صورتی که اقتصاد جهانی آن‌طور که انتظار می‌رفت بهبود یابد و دولت‌ها بسته‌های سیاستی مورد نظر WTO را اجرا کنند. سازمان تجارت جهانی پیش‌بینی میکند تجارت جهانی در سال 2017 رشد 4 /2درصدی خواهد داشت؛ با این حال، با توجه به عدم قطعیتی عمیق درباره تحولات اقتصادی و سیاسی کوتاه‌مدت که ریسک پیش‌بینی را بالا می‌برد، این رقم بین 8 /1 درصد تا 6 /3 درصد قرار میگیرد. سازمان تجارت جهانی پیش‌بینی میکند که رشد تجارت در سال 2018، بین 1 /2 و 4 درصد باشد. مسیر پیش‌بینی‌ناپذیر اقتصاد جهانی در کوتاه‌مدت و نامشخص بودن اقدامات دولت‌ها در رابطه با سیاست‌های پولی، مالی و تجاری، ریسک سقوط فعالیت تجاری را بالا می‌برد. افزایش تورم که به نرخ‌های بهره بالاتر، سیاست‌های مالی منقبض‌تر و اجرای اقداماتی برای ممانعت از تجارت می‌انجامد همگی می‌توانند رشد تجاری بالاتر در دو سال آینده را از بین ببرند. دبیر کل سازمان تجارت جهانی، روبرتو آز‌ودو می‌گوید: «رشد ضعیف تجارت بین‌المللی در چند سال گذشته، بازتاب ضعف مداوم در اقتصاد جهانی است. تجارت پتانسیل این را دارد که رشد جهانی را تقویت کند، در صورتی که حمل‌ونقل کالاها و عرضه خدمات در فراسوی مرزها تا اندازه زیادی بلامانع باشد. با وجود این، اگر سیاستگذاران بکوشند به کاهش اشتغال در داخل کشور با محدودیت‌های سفت‌وسخت بر واردات پاسخ دهند، تجارت نمی‌تواند به افزایش رشد کمک کند و حتی ممکن است مانع از بهبود اقتصاد جهانی شود.» او می‌افزاید: «هرچند تجارت منجر به برخی جابه‌جایی‌های اقتصادی در اجتماعاتی خاص شود، درست نیست که درباره آثار ناسازگار آن اغراق کنیم. همچنین نباید منافع حاصل از آن را که به شکل رشد، توسعه و ایجاد شغل نمود می‌یابد، مخدوش کنیم. ما باید تجارت را همچون بخشی از راهکار مشکلات اقتصادی ببینیم و نه بخشی از مشکل. در واقع، نوآوری، اتوماسیون و فناوری‌های جدید مسبب 80 درصد از شغل‌های تولیدی هستند که از دست رفته‌اند و هیچ‌کس در اینکه پیشرفت‌های فناورانه در بیشتر اوقات به بیشتر مردم سود می‌رساند، تردیدی ندارد. بنابراین، پاسخ دنبال کردن سیاست‌هایی است که از تجارت سود کسب کنند و در عین حال راهکارهایی افقی برای بیکاری به کار ببرند از جمله آموزش و مهارت‌یابی بهتر و برنامه‌های اجتماعی‌ای که می‌توانند سریعاً به کارگرها کمک کنند که روی پای خود بایستند و آماده رقابت برای مشاغل در آینده شوند.» پیش‌بینی‌های نویدبخش‌تر سازمان تجارت جهانی برای سال‌های 2017 و 2018، بر فرض‌های خاصی بنا شده‌اند و ریسک قابل توجهی وجود دارد که این رشد در واقع از تخمین‌ها کمتر شود. دستیابی به این نرخ‌های رشد تا اندازه زیادی به افزایش تولید ناخالص جهانی هم‌راستا با پیش‌بینی 7 /2درصدی برای امسال و 8 /2درصدی برای سال آینده بستگی دارد. در حالی که انتظارات معقولی مبنی بر تحقق این رشد وجود دارد، افزایش تولید در این حدود نشانگر افزایش چشمگیر رشد 3 /2درصدی تولید ناخالص جهانی در سال 2016 خواهد بود. 
براساس آمار اداره مرکزی احصائیه، افغانستان جمعا با 87 کشور جهان دادوستد بازرگانی دارد که ازین میان افغانستان از 84 کشور کالاهای بازرگانی را وارد میکند، و در مقابل تنها به 55 کشور صادرات دارد.
توافق ترانس پاسیفیک بزرگترین توافق تجاری دنیاست که بین 12 کشور اطراف اقیانوس آرام به استثنای چین امضا شده است. این توافق تجاری است و درصدد از میان برداشتن موانع تجاری کشورهای امضاکننده در قرارداد است ولی به نظر می‌رسد این توافق بیش از آنکه به نفع آمریکا باشد به نفع اقتصادهای دیگر است زیرا آمریکا توافق تجارت آزادی با کشورهای آمریکای شمالی -کانادا و مکزیک- دارد و این دو کشور بیشترین میزان تجارت را با آمریکا دارند. ارزش تجارت دیگر کشورهای موجود در این توافق بسیار کمتر از ارزش تجارت آمریکا با کانادا و مکزیک است و برداشته شدن موانع تجاری می‌تواند منافع اقتصادی زیادی را نصیب آنها کند.
تجارت آزاد کلید رشد اقتصادی و صنعتی در دنیاست. تجارت آزاد زمینه را برای افزایش فرصت‌های شغلی و افزایش نرخ رشد اقتصادی فراهم میکند و باعث ارتقای زیرساخت‌های اقتصادی میشود. بنیاد هریتیج هر ساله گزارشی در مورد آزادی اقتصادی ارائه می‌دهد و کشورها را بر مبنای این شاخص رده‌بندی میکند. یکی از مهمترین شاخص‌ها در این رده‌بندی آزادی تجارت است. بنیاد هریتیج در مطالعه اخیر خود یک رده‌بندی جهانی در مورد آزادی تجارت ارائه کرده است و کشورهای مختلف را بر مبنای میزان محدودیت‌هایی که برای بازرگانان ایجاد می‌کنند تقسیم کرده است.
افغانستان هنوز هم کشور بحران زده و دولت آن از جمله دولتهای شکست خورده در جهان بشمار میرود. اینکه آیا افغانستان می تواند به ثبات سیاسی ، امنیتی و اقتصادی دست یابد، سوالی است که اذهان همه را درگیر و مغشوش کرده است. بعد از سقوط رژیم طالبان افغانستان دارای یک نظام سیاسی دموکرات و نظام اقتصادی مدرن با حمایت قاطع جامعه بین الملل به خصوص آمریکا شد. از آغاز حکومت دموکراتیک تا امروز افغانستان توانست به دست آوردهای بیشمار دست یابد اما این کشور تا هنوز هم نتوانسته به ثبات سیاسی ، امنیتی و اقتصادی کامل دست یابد.
راه‌اندازی یک کسب و کار هرگز کار راحت و بدون استرسی نبوده است، اما مکان‌هایی وجود دارند که می توان در آنجا شرکت مورد علاقه خود را با محدودیت‌های کمتری نسبت به سایر نقاط راه‌اندازی کرد.
شروع یک تجارت جدید در نیوزلند یک روز طول می کشد ولی در ونزوئلا 230 روز.
روبرتو آزِودو، رئیس سازمان تجارت جهانی (WTO)، آنگونه که لقبش نشان می‌دهد معمار توافقات بزرگ تجاری جهانی نیست. او که در مقر این سازمان در ژنو است تنها به خاطر می‌آورد که دور مذاکرات این سازمان در دوحه به دلیل سنگینی بلندپروازی‌های خود شکست خورد. او می‌گوید: «اجازه دهید قراردادهای تجاری در دسترس را انجام دهیم. تنها مشکل ما بلندپروازی بیش از حد است.» آقای آزِودو با آه می‌گوید: «شعارهای ضد‌تجارت جذابند.» به قدری جذاب که قراردادهای فراتر از سازمان تجارت جهانی را نیز گرفتار کرده‌اند. پر‌سروصداترین قراردادهای تجاری جهان درست در زمان نیاز به نیرو از چنگ خارج می‌شوند: سازمان تجارت جهانی در 27 سپتامبر پیش‌بینی کرد که برای نخستین بار در 15 سال گذشته سرعت رشد تجارت جهانی در سال جاری که تنها 1.7 درصد است با تولید ناخالص جهانی همگام نخواهد شد.
همکاری های تجارتی افغانستان با پاکستان که بیش از نیم قرن سابقه دارد از همان آغاز با چالشهای گوناگون دست با گریبان بوده است. با وجود تغییرات بزرگ در شیوه های تجارت جهانی، پاکستان هنوز هم از همان افکار کهنه و از مود رفته تجارت در مقابل همسایه گان خویش استفاده مینماید، درحالیکه طرق جدید و نهایت مفید و مؤثر همکاریها وجود داشته و با روحیه تفاهم و همسایگی نیک و با یک اقدام جسورانه میتوان اساس همکاری ها و همگرائی را به نفع مردمان هر دو کشور بنیان گذاشت.
بندر چابهار ایران یکی از راهبردی‌ترین بنادر منطقه خلیج فارس است و کوچکترین تغییری در شرایط این بندر، زنجیره ای از تحولات را در منطقه به دنبال خواهدداشت. برای روشن شدن ابعاد تأثیرگذاری این بندر، مرور شرایط سرمایه گذاری افغانستان و هند در حوزه معادن منطقه بسیار مفید است.