اقتصادهای درحال ظهور، همانند ترکیه، مصر و اندونیزی تا یک دهه دیگر، نیروگاه‌های اقتصاد جهان خواهند بود. براساس آمار که بتازگی از سوی بانک انگلیسی «ستندرد چارترد» منتشر شد، کشورهای چین و هند، با پیشی گرفتن از آیالات متحده، در رده‌های اول و دوم بزرگترین اقتصادهای جهان متکی خواهند شد و آیالات متحده نیز تا یک دهه دیگر به جایگاه سوم سقوط خواهد کرد.در ذیل ده اقتصاد برتر جهان که دارای بیشترین تولید ناخالص داخلی براساس سنجش برابری قوه خرید (Gross Domestic Product on Purchasing Power Parity) اند، در مقایسه با تولید ناخالص داخلی این کشورها در سال 2017 و جایگاه فعلی آنها در رده بندی بزرگترین اقتصادهای جهان را فهرست نموده ایم.
اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در بیست و سوم فبروری با اشاره به لزوم ایجاد اصلاحات اقتصادی در چین می‌نویسد: آنچه در معرض خطر قرار دارد، مسیر اقتصاد 14 تریلیون دلاری چین است. اگر اقتصاد چین لیبرال‌تر باشد، این کشور می‌تواند در نهایت ثروتمندتر شود و دشمنان کمتری داشته باشد. وقت آن رسیده که رئیس‌جمهور چین تغییر رویه دهد.
اگرچه چین طی چهار دهه گذشته پیشرفت قابل توجهی در زمینه کاهش فقر داشته، اما نابرابری نیز افزایش چشمگیری داشته است. در حالی که متوسط درآمد سرانه خانوارهای شهری در سال گذشته حدود پنج هزار و 600 دلار بوده، این رقم برای خانوارهای روستایی یک‌هزار و 642 دلار گزارش شده است.
تورم یک بیماری است، یک بیماری خطرناک و گاه مهلک، یک بیماری که اگر در زمان درست با آن مقابله نشود، می‌تواند یک جامعه را نابود کند... ابرتورم‌ها در روسیه و آلمان بعد از جنگ جهانی اول، در یک کشور زمینه ساز کمونیسم و در دیگری زمینه ساز نازیسم شد. ابرتورم در چین بعد از جنگ جهانی دوم کار مائو را برای شکست چیانگ‌کای‌شک تسهیل کرد. وقتی در سال 1954 تورم در برازیل به حدود 100 درصد رسید، یک دولت نظامی را سر کار آورد.
اکونومیست در سرمقاله شماره شانزدهم فبروری خود با اشاره به ظهور دوباره سوسیالیسم می‌نویسد: اگرچه سوسیالیست‌های جدید به دنبال تغییر شرایط هستند اما نسخهای که آنها در نظر گرفته‌اند پاسخ مناسبی به مشکلات سرمایه‌داری نیست.
ظاهرا تاسیس یک شرکت بزرگ و مهم تکنولوژی نمی‌تواند دلیل کافی برای جلوگیری از اخراج و برکناری از این شرکت باشد. استیو جابز شاید بهترین نمونه در این مورد باشد؛ او اپل را ترک کرد یا کنار گذاشته شد (بسته به دیدگاه شما به عملکرد او در این شرکت) و سپس شرکت دیگری تاسیس کرد و تا زمان بازگشت دوباره‌اش به اپل، تمام وقتش را صرف این شرکت تازه تاسیس کرد.
باید به این نکته توجه داشت، اتکا بیش از حد به این معیار و شاخص‌های آن برای برنامه‌ریزی برای شروع کسب و کار نمی‌تواند جایگزین تحقیقات دیگری مانند تحقیقات بازار به خصوص برای سرمایه‌گذاران خارجی که به علت شرایط نامساعد محیط کسب و کار کشورشان تصمیم می‌گیرند در کشورهای دیگر کسب و کار خود را آغاز کنند، باشد. چرا که ممکن است کشوری از لحاظ شاخص و زیرشاخص‌های سهولت کسب و کار رتبه مناسبی داشته باشد ولی در برخی محصولات، بازار آن کشور بسیار کوچک و اشباع شده و فرهنگ مصرف کاملا متفاوتی داشته باشد. در هر حال، توجه به این شاخص و به خصوص توجه ویژه‌تر به زیرشاخص‌های آن (به عنوان مثال ممکن است برای یک کسب و کار هزینه تامین برق سهم قابل توجهی از هزینه‌های آن کسب و کار را شامل شود و برای کسب و کار دیگری این‌گونه نباشد.) برای سرمایه‌گذاران و کارآفرینان که به دنبال توسعه کسب و کار خود و کسانی که به دنبال شروع یک کسب و کار می‌باشند می‌تواند بسیار مفید باشد. 
مدیریت ثروت (Wealth Management)، یکی از شاخه‌های مشاوره سرمایه‌گذاری است که از ترکیب فعالیت‌های گوناگون از جمله برنامه‌ریزی مالی، مدیریت سبد سهام سرمایه‌گذاری و خدمات مشاوره‌ای سرمایه‌گذاری، حقوقی و … تشکیل شده است. این اصطلاح نخستین بار در سال ۱۹۳۳ مورد استفاده قرار گرفت. بانک‌های آمریکایی گلدمن ساکس و مورگان استنلی و نیز بانک سوئیسی UBS نخستین شرکت‌های خدمات مالی و بانکداری بودند که خدمات مدیریت ثروت را ارائه نمودند. اکثراً مشتریان حقوقی و حقیقی خاص بانک‌ها که معمولاً خالص ارزش دارائی‌های آنان نزد بانک بیش از یک میلیون دلار بوده یا شرکت‌های حقوقی کوچک با درآمدهای بالا، مشتریان خدمات مدیریت ثروت را تشکیل می‌دهند.
طبق این پیش بینی بیشترین رشد اقتصادی در جهان برای سوریه با پشت سر گذاشتن اتفاقات پرفراز و نشیب در سال‌های اخیر است. پیش بینی شده است این کشور حدود ۹.۹ درصد رشد در تولید ناخالص داخلی را تجربه خواهد کرد. همچنین رشد ایالات متحده حدود ۲.۳ درصد پیش بینی شده است به طوری که از نرخ رشد سال گذشته (حدود ۲.۹ درصد) کمتر می‌باشد. به نظر می‌رسد فدرال رزرو با توجه به اثرات کاهش مالیات سال گذشته، سیاست‌های پولی را تشدید کند.
آیا میدانید اقتصاد جهان به 80 تریلیون دالر رسیده است که از آن میان حدود یک ربع (24.4 درصد) آن مربوط به آیالات متحده می‌شود.
دو سال پیش، اگر از کارشناسان می‌خواستند بگویند بانفوذترین فرد در فناوری کیست، احتمالاً نام‌های آشنایی چون جِف بِزوس از آمازون، جک ما از علی‌بابا یا مارک زوکربرگ از فیسبوک را می‌شنیدید. امروز یک مدعی جدید وجود دارد: ماسایوشی سان. موسس SoftBank، یک شرکت ژاپنی در امور تله‌کام و اینترنت، صندوق سرمایه‌گذاری عظیمی تاسیس کرده که دارد سهام مشتاق‌ترین شرکت‌های جهان را می‌بلعد. Vision Fund هم صنایعی را که در آنها سرمایه‌گذاری می‌کند و هم سایر عرضه‌کنندگان سرمایه را آشفته می‌کند.
بر اساس گزارش منتشرشده از سوی موسسه صلح استکهلم (SIRPI)، هزینه‌های نظامی جهان در سال 2017 به یک هزار و 739 میلیارد دلار رسید که بالاترین سطح پس از پایان جنگ سرد بوده است. پس از 13 سال رشد پیوسته از سال 1999 تا 2011، بودجه نظامی کشورهای جهان در سال‌های 2012 تا 2016 یا کم شده بود یا تغییری نکرده بود، اما در سال 2017، هزینه‌های جهانی کل با رشدی 1 /1درصدی مواجه شد. گزارش موسسه صلح استکهلم در واقع روندهای منطقه‌ای و ملی را در سال 2017 و همچنین در یک دهه اخیر نشان می‌دهد. مخارج نظامی جهان در سال 2017 تقریباً معادل 2 /2درصدی تولید ناخالص داخلی (GDP) جهانی یا 230 دلار به ازای هر نفر بود. هزینه‌های نظام به عنوان سهمی از GDP که با عنوان «بار نظامی» خوانده می‌شود در حقیقت کسری از منابع ملی را مشخص می‌کند که به فعالیت‌های نظامی اختصاص داده شده و باری را بر دوش اقتصاد وارد می‌کند. بار نظامی جهانی در زمان جنگ سرد و در سال 1992 به اوج خود یعنی 3 /3 درصد رسید و پایین‌ترین سطح آن در سال 2014 معادل 1 /2 درصد به ثبت رسید.
مرز دو کره جایی است که روایت‌های بسیاری از تقسیم یک‌شبه جزیره را در خود نگه داشته است. هفتم اردیبهشت، بار دیگر این مرز شاهد یک رویداد تاریخی بود، زمانی که کیم جونگ اون رهبر جوان کره شمالی با مون جائه - این رئیس‌جمهور کره جنوبی دیدار و گفت‌وگو کرد. جالب است این دیدار تاریخی در ساختمانی به نام صلح و آن هم در یک روستای مرزی با شعار صلح، صورت گرفته است. اما شاید هیچ چیز جالب‌تر از این نباشد که دیدار یادشده در همان منطقه‌ای صورت گرفته است که 65 سال قبل معاهده آتش‌بس میان دو کره به امضا رسید و سرآغاز جدایی دو کشور و انتخاب دو مسیر متفاوت را رقم زد.
علاوه بر دشمنی‌های دیرینه کره شمالی و کره جنوبی، در طول تاریخ همواره دشمنی‌های ریشه‌داری میان دیگر کشورهای جهان وجود داشته است که بعضی از آنها پایان یافته‌اند و بعضی دیگر نیز هنوز ادامه دارند. دشمنی‌های دیرینه ایران و آمریکا، آرژانتین و برزیل، آمریکا و روسیه، آمریکا و چین، آمریکا و مکزیک و اخیراً منازعات روسیه و اوکراین، از جمله مواردی هستند که می‌توان به آنها اشاره کرد. همچنین هیچ‌کدام از این کشورها هنوز به طور کامل منازعات میان خود را کنار نگذاشته‌اند و حتی در مواردی تنش‌ها در حال افزایش است. یکی دیگر از قدیمی‌ترین منازعات میان دو کشور در کنار تنش‌های موجود میان کره شمالی و کره جنوبی و کشورهای اشاره‌شده، مربوط به دو کشور هند و پاکستان است. این دو کشور، هیچ‌گاه یکدیگر را دوست هم در نظر نگرفته‌اند و همواره خواسته‌اند که دشمن هم باشند. زمانی که در سال 1947، استعمار مستقیم بریتانیایی‌ها بر هند پایان یافت و «بریتیش ایندیا» (British India) از هم گسست، دو کشور هند و پاکستان پدید آمدند و در این میان، حدود نیم میلیون مسلمان و هندو کشته شدند. هر دو کشور ادعا می‌کردند که طرف مقابل، امنیت لازم را برای گروه‌های اقلیت مهاجر در منطقه مربوط به خود فراهم نمی‌کند. همین عامل باعث شد تنش‌های موجود میان هند و پاکستان که دو کشور تازه متولد شده بودند، افزایش یابد. این تنش‌ها، بی‌ثباتی را در این منطقه افزایش داد و هیچ‌گاه نگذاشت که اقتصاد این دو کشور، آن‌طور که باید و شاید رونق یابد. روابط بین هند و پاکستان، تحت تاثیر چندین اتفاق تاریخی و مسائل سیاسی قرار دارد و با تجزیه «بریتیش ایندیا» در سال 1947، نزاع کشمیر و تعدادی جنگ نظامی میان این دو کشور شناخته می‌شود. شکی نیست که هر دو این کشورها، دارای تاریخ، فرهنگ، جغرافیا و اقتصاد مشابه هستند و روابطشان به خاطر خشم و بی‌اعتمادی که نسبت به هم دارند، بسیار بحرانی بوده است.
اگرچه جنگ کره که در سال 1950 آغاز شده بود، در سال 1953 ظاهراً به پایان رسید، اما منازعات میان این دو کشور تا سال 2018 به طول انجامید. اما بعد از 69 سال، امروز به نظر می‌رسد که صلح به شبه‌جزیره کره بازگشته است. 7 اردیبهشت 97، رهبران دو کشور به یکدیگر قول دادند که بعد از بیش از شش دهه جدال، صلحی پایدار را به شبه‌جزیره کره بازگردانند و رهبر کره شمالی متعهد شده است که فعالیت‌های هسته‌ای خود را کنار بگذارد.